Verslag 8 december

Beknopt verslag: op 8 december was de presentatie van Marcella. Marcella presenteerde als inspirerend kunstwerk `Band' van Maurits Escher.


Maurits Cornelis Escher, Band (1956)

Inspirerend volgens Marcella omdat de afbeelding gaat over de huwelijksband tussen Maurits Escher en zijn vrouw Jetta. Deze band wordt duidelijk als zeer diepgaand en bijzonder uitgebeeld, de geportretteerden zijn eigenlijk letterlijk niets anders dan deze band, die volledig rondloopt maar ook nog in zichzelf is verstrengeld. Daarnaast voegt Escher nog iets zeer eigens en aparts toe: de ruimte is surrealistisch, alles lijkt metafysisch.

Als moeilijk toegankelijk werk presenteerde ze een abstract werk van Mark Rothko:


Mark Rothko, titel mij onbekend.

Naar aanleiding hiervan bekijken we enkele werken van Rothko, en leeft de discussie over de toegankelijkheid van abstracte kunst weer klassikaal op. Malou vindt abstracte kunst bijvoorbeeld juist meer toegankelijk, omdat je bevrijd bent van het er iets in moeten zien. Anderen vinden het juist `niks' of ontoegankelijk, omdat er geen verbinding is met de direct zichtbare werkelijkheid. Marijke zal na de vakantie ook een film over Rothko tonen in een van haar lessen, en dieper op hem en zijn werk ingaan.

Daarnaast gaf Marcella nog aan geïnspireerd te zijn door Joseph Mallord William Turner:


Joseph Mallord William Turner, zondvloed (deluge).

We bekijken nog wat meer werk van Turner, en vergelijken het met werk van Rothko. Interessant omdat Turner ook verregaand abstraherend werkte, en net als Rembrandt de verf liet spreken ook los van de voorstelling.

Verder besproken thema's: chaos en ordening. We vinden chaos vaak vervelend en bedreigend, en proberen vaak om dingen te ordenen. Maar dat kan ook een keerzijde hebben: alles op een rijtje hebben betekent volgens Frank vaak de dood in de pot voor de creativiteit.

Tamara vindt dat dit niet per se waar is, voor haar ontstaat creativiteit ook vanuit een nette, opgeruimde leegte. Ze wordt juist gehinderd door een chaotische omgeving. Dit is een mooi opstapje naar wat oosterse filosofie (komt terug na de vakantie).

verslag 9 maart (aanvullingen welkom)

De lessen hebben de vorm van een rondetafelgesprek. Op 9 maart onder andere besproken:


- 2 werken van Damien Hirst, en een persiflage

- het verschil tussen een kunstenaar als Vincent van Gogh en Damien Hirst. Van Gogh werkt volledig van binnenuit (binnenwereld) en trekt zich weinig aan van wat de buitenwereld ervan vindt. Hirst speelt juist met de reacties van de buitenwereld en zegt dat dat zijn kunst bepaalt.

- waardering van kunst, waarde van kunst. Wat doe je als een galerie je €10.000 biedt voor een schilderij dat je zelf helemaal mislukt vindt? [antwoord van jonathan: het voor €2 verkopen. Met als boodschap: jij wilt het kopen, dat is goed, maar ik vind het mislukt. Die boodschap wordt weer een onderdeel van het verhaal dat aan het kunstwerk kleeft, dat erbij hoort of misschien wel onderdeel is van het kunstwerk]. Hoe voelt het als iemand je werk begrijpt / niet begrijpt? Wie bepaalt wat en hoeveel een schilderij of een tekening waard is?

- soms heb je uitleg nodig, communicatie, een kijkje in de binnenwereld van een kunstenaar om haar/zijn kunst te kunnen begrijpen. Van Gogh beschreef het als rook die uit een schoorsteen komt, terwijl binnen een fel vuur brandt dat men niet kan zien.

- wanneer vind je iets dat je gemaakt hebt `goed' of `geslaagd'? Een kunstenaar heeft ook te maken met het (voor)oordeel van anderen, omdat we het werk blijkbaar niet alleen maar voor onszelf maken. We willen het op de een of andere manier delen met anderen. Voor sommigen zoals Hirst zit de kunst zelfs voor een belangrijk deel in de reacties van anderen.

- maar de buitenwereld weet vaak niet goed wat `men' ervan moet vinden. Vaak is er een kleine groep `experts' die bepalen of iets `goed' is, `waardevol' enzovoorts. De rest van de buitenwereld volgt dan die groep. Ook als kunstenaar krijg je te maken met kleine groepen / commissies / ... die bepalen of je werk `goed genoeg' is om in aanmerking te komen voor bijv. expositie, subsidie, aankoop...

- zou iedere kunstenaar een basisinkomen moeten krijgen? Vroeger was er de BKR-regeling, maar is het niet beter om het aan `de markt' over te laten?

- allerlei voorbeelden: iemand als Chaim Soutine die eerst willekeurig welk schilderij verkocht om te kunnen leven, en later toen hij meer geld had ze weer terug probeerde te kopen om ze te kunnen vernietigen. Maurits Escher die pas ruim na zijn 50e van zijn werk kon leven. In het boek `Of Human Bondage' van Somerset Maugham komt een schilder voor die van al zijn schilderijen alleen het beste stukje uitsnijdt en bewaart.