Showing posts with label verslag 23 maart deel 1. Show all posts
Showing posts with label verslag 23 maart deel 1. Show all posts

Thursday, March 26, 2009

Postmodernisme (verslag 23 maart deel 1)

Op 23 maart besproken:

-Postmodernisme: weet iemand ongeveer wat daar onder verstaan wordt? (De meesten weten het niet, sommigen hebben er wel van gehoord en weten er iets van)

Eigenlijk raakt de vraag aan de kunstgeschiedenis en kunstbeschouwing/cultuurfilosofie van de laatste eeuw. Volgens Frank is het belangrijk om daar als kunstenaar iets van te weten. Harmjan: Waarom? Is dat niet persoonlijk? Zo komen we op de eerder besproken wisselwerking tussen binnen- en buitenwereld.



Volgens Frank (al het volgende zijn uiteraard persoonlijke opvattingen/inschattingen, het idee is dat je er op 1 of andere manier je voordeel mee kan doen):

-Is het belangrijk om te weten waar de buitenwereld (waaronder de huidige kunstwereld) mee bezig is, omdat je je als kunstenaar ook in die buitenwereld wilt (moet?) presenteren, zelfs al is het maar af en toe.

-In die buitenwereld is kennis van (kunst)zaken een van de manieren waaraan anderen kunnen aflezen dat je serieus met je vak bezig bent. En dat weer is voor de buitenwereld een manier om jou als kunstenaar en ook je werk van een waardering te voorzien. Harmjan: voor wie is het belangrijk dat je `mee kan praten'? Frank zegt het prettig te vinden voor zijn eigen (on)zekerheid, maar dat dit uiteraard persoonlijk is.

[In feite raakt dat aan waar postmodernisme over gaat. Postmodernisme (zie ook postmodernisme op wikipedia) is een cultuurbeweging die opkwam na de Tweede Wereldoorlog en dominant werd in de kunstwereld vanaf de jaren `60. In het postmodernisme staat het fundamentele gebrek aan absolute waarheid en absolute kwaliteit centraal.

Dat betekent, heel concreet, dat iedereen in zijn eigen waarheid/wereld/waarde leeft. En dat de buitenwereld bestaat uit een lappendeken van waarheden en werelden, die niet absoluut te waarderen zijn. Er bestaat geen Grote Kunst die tijdloos is, zegt postmodernisme bijvoorbeeld. Als we iets Grote Kunst vinden, dan is dat een groepsproces, dat heel tijd- en plaatsgebonden is.

Verder staat het eenieder vrij om wat dan ook Grote Kunst te vinden, en er is eigenlijk ook geen manier om daar logischerwijs iets tegen in te brengen.

Is postmodernisme dus een vrijbrief voor zogenaamde kunstenaars om maar wat aan te klooien? Daar komen we misschien nog op terug.]

-Het kan zijn dat gebrek aan waardering van de buitenwereld, of innerlijke onzekerheid over de waarde van je werk (al is het maar voor jezelf) leidt tot blokkade. Art block. Hier gaat de verdere discussie over (zie deel 2 van het verslag).