Verslag 13 april

Wegens ziekte heb ik de laatste 2 verslagen van april niet bijgehouden, en het is nu wel vrij laat om dat nog uitgebreid in te halen.

Maar een kort verslag is wellicht toch nog zinvol, al was het maar voor het mooie filmpje dat we bekeken (met dank voor Marcella's conversie).

Op 13 april bespraken we als vervolg op het bezoek aan het Afrikamuseum:

-de uitgebreide en uitgewerkte vormgeversprincipes en kunstfilosofieën van zogenaamd `primitieve' culturen. Lees bijvoorbeeld dit prachtige artikel van Babatunde Lawal: Divinity, Creativity and Humanity in Yoruba Aesthetics

-de rol van religie en daarmee gepaard gaande performance, dans en optochten in de Westerse cultuur en ook andere culturen. Daaruit voortvloeiend bespraken we de opkomst van de performance als kunstvorm in de moderne kunst, en de invloeden van het sjamanisme op performance art.

Een aantal plaatjes die we bekeken vind je hier op picasa: unitacademie 6

Bij de Semana Santa optochten in Spanje zie je allerlei elementen van muziek, performance en maskers terugkomen die we ook zagen in het Afrikamuseum. Zowiezo is er in Spanje een rijke (volks)cultuur die vaak verweven is met het katholicisme. En is er in de beeldhouwkunst een lange traditie van religieuze beelden die in kerken dienst deden om het geloof aanschouwelijk en letterlijk tastbaar te maken.

We bekeken zoals gezegd een prachtig filmpje over hoe dergelijke beschilderde beelden (polychromie) gemaakt werden, het is te vinden op de site van the National Gallery of Art in Washington.

Als het filmpje niet laadt, of je hebt niet de goede software, dan kun je hier het verhaal als serie dia's bekijken.


Saint John of the Cross

made by Francisco Antonio Gijón (1653–c. 1721) and unknown painter (possibly Domingo Mejías)
c. 1675
painted and gilded wood
168 cm (66 1/8 in.)
National Gallery of Art, Washington

kort verslag 29 september

Op 29 september bespraken we weer een aantal afbeeldingen, waaronder:


Over populaire cultuur: iedereen kent Sesamstraat. De makers van Sesamstraat bedienen een gevarieerd publiek. Hoewel in eerste instantie voor kleine kinderen gemaakt, zitten er toch ook allerlei grappen in die voor volwassenen bedoeld zijn. Daarmee wordt het ook voor de ouders leuk om mee te kijken, en voor de makers wellicht leuker om te maken. Is de vormgeving van Sesamstraat kunst te noemen?

$$$$$$$


Joseph Beuys in de performance I like America and America likes me (foto Caroline Tisdall). Kijk eens op http://www.tate.org.uk/modern/exhibitions/beuys/room4.shtm voor wat toelichting.

Naar aanleiding hiervan vertelt Harmjan (kort bezoek) dat hij in zijn eigen performances naar iets streeft dat moeilijk onder woorden te brengen is, maar dat iets te maken heeft met ongemakkelijkheid, een ongemakkelijk gevoel teweegbrengen bij het publiek, maar ook met het overdragen van iets van zijn eigen wereld.

$$$$$$

Werken van John Currin:


John Currin, The bra shop
Wat wordt hier uitgebeeld? Duidelijk is dat de schilder voor overdrijving kiest, en daarbij een uiterst `slechte' schildertechniek gebruikt. De meningen zijn verdeeld, de boodschap is wellicht niet eenduidig te bepalen. Kan de schilder wellicht niet technisch verfijnd schilderen? Of gebruikt hij een slechte techniek om zijn verhaal juist te versterken? Of spot hij juist met de kunstwereld, die ongetwijfeld vragen als de voorafgaande zal gaan stellen...


John Currin, Nice & easy

John Currin geeft naar eigen zeggen satirisch commentaar op de Amerikaanse opppervlakkige samenleving. Maar hij geeft ook toe gewoon een niche te hebbn gezocht waarmee hij als jonge kunstenaar zou opvallen. In zijn tijd was naakt uit, dus ging hij juist naakt doen.

Hij heeft ook een aantal pornografische werken gemaakt, grotendeels nageschilderd van pornofoto's uit de jaren '60 en '70. Zie onder voor een foto van publiek op een van zijn tentoonstellingen:


Marijke merkt op dat Currin speelt met zijn publiek. Publiek dat voor kunst komt in een museum, staat ineens naar porno te kijken.

Wie eens meer verhaal achter de schilderijen wil lezen, bezoeke http://supervert.com/essays/art/john_currin/

$$$$$$

De werken vormen een illustratie bij het doorlopende thema van `Postmodernisme'. In het postmodernisme zijn er geen absolute waarheden meer, de wereld doet zich voor als een wirwar van verhalen waarvan de geldigheid relatief is. Welk `verhaal' doet opgeld, wordt gewaardeerd als kunst, verkocht voor veel geld? Dit wordt sterk sociaal bepaald, er zijn geen absolute criteria. Deze ontwikkeling begon al met het werk van Marcel Duchamp, en het dadaïsme, van rond en na de eerste wereldoorlog.

Vanwege tijdgebrek sluiten we af met een cartoon van Clay Butler:



clay butler, you're standing on my neck

(thank you clay for the kind use of your cartoon).